Brabantse Luxemburgers waren ze, Margriet en haar man Han. Na het overlijden van hun middelste zoon en de vervroegde pensionering van Han besloten zij zich permanent te vestigen in het Groothertogdom. Ze kwamen er al jaren op vakantie en het voelde als een tweede thuis.
“We hadden het goed hier. Ondanks de tegenslagen. Mijn man kreeg de ziekte van Alzheimer en ik werd vele malen gedotterd en kreeg verschillende bypasses aan mijn been. Mijn vaten waren en zijn nog steeds slecht. Vier jaar geleden besloot ik, na de zoveelste en ook nog eens mislukte bypass, mijn been te laten amputeren. Welbeschouwd een emotionele en lichamelijke, radicale ingreep. Maar ik nam het er gewoon bij. Zonder daar veel over na te denken. Ik had veel pijn aan het been. En bij iedere dotterbehandeling of bypass was ik uit de roulatie en kon ik er niet voldoende zijn voor mijn man. Die wetenschap vrat aan mij. De amputatie was voor mij in alle opzichten een opluchting!”
In 2017 overleed Han. Behalve het intense verdriet om het verlies van haar man, realiseerde Margriet zich ineens dat zij behalve haar man en zoon óók haar been is verloren. Door alle zorg rond haar man was deze ingrijpende gebeurtenis gereduceerd tot slechts een bijkomstigheid in haar leven. Pas toen, toen het voelde alsof alles was weggevallen, kwam de realiteit als een mokerslag aan. “Ik zag ineens ook allerlei hobbels op mijn pad. Wat ik eerder gewoon deed, daar ging ik nu over nadenken. Kan ik dat eigenlijk wel. Ik ben toch best wel gehandicapt. Het was een zware periode. Het verlies van mijn been ging ik op dat moment pas verwerken. De hele fijne begeleiding van Heckert & van Lierop met mijn revalidatie hielp mij enorm.”
Een klein jaar later besloten Margriet en haar man terug te keren naar Nederland. Neergestreken in het Brabantse oriënteerde Margriet zich op een nieuwe behandelaar voor haar prothese die ze nog in Luxemburg had gekregen. Haar keuze viel op Heckert & van Lierop. Niet direct om de hoek van haar woonplaats. Maar de aanwezigheid van een LoopLab bij Heckert & van Lierop was één van de doorslaggevende redenen van haar keuze. “Ik kreeg eerst een nieuwe, eigentijdse prothese aangemeten. Mijn behandelaar Rudi nam daar alle tijd voor. Dat doet hij overigens nog steeds. Iedere afspraak. Dat is zo fijn. Soms zijn we tijdens een afspraak snel klaar. Op een ander moment blijkt er meer tijd nodig te zijn dan gedacht. En dan neemt Rudi ook die tijd. Het lijkt soms wel of ik zijn enige patiënt ben.”
Sinds januari 2018 heeft Margriet een nieuwe knie in haar prothese gekregen. Dat betekent zo’n twee à drie keer per week naar de Tolbrug in Den Bosch voor de nodige oefeningen.
“Dat vind ik absoluut niet erg. Ik word er ook uitstekend behandeld en Rudi van Heckert & van Lierop wordt goed op de hoogte gehouden van mijn vorderingen. Mijn behandelaar bij de Tolbrug doet wat hij kan om het voor mij allemaal zo prettig mogelijk te maken. En om ervoor te zorgen dat ik zo zelfstandig mogelijk kan blijven. Want dat wil ik ook. Dat is mijn stok achter de deur. Natuurlijk heb ik mijn beperkingen. Een lange wandeling maken is er niet meer bij. Dat kost te veel energie. Er zijn ook zaken die ik echt niet meer kan. Zo tuinierde en danste ik heel graag. Dat is over. Dat mis ik ook enorm. Desondanks is er nog genoeg dat ik wel kan en waar ik dankbaar voor ben. Het leven met een prothese is beperkt, maar geeft ook veel vrijheid en zelfstandigheid. Veel meer dan een leven zonder been en zonder prothese.”
Ben je benieuwd of wij een betekenisvolle rol kunnen spelen bij jouw prothese en het revalideren? Neem dan contact met ons op via 088-2200888 of info@heckert-vanlierop.nl. In een persoonlijk gesprek nemen wij de mogelijkheden met je door. Samen zoeken we naar de beste oplossing om jouw dagelijks leven en looppatroon te verbeteren.